Wonen in een bruisende buurt? Bezoek de Matexi kijkdag.Kom langs!
Verhalen uit de buurt

"Met de verhuis naar De Kazerne start ik een nieuw hoofdstuk in mijn leven."

9 januari 2024

Katelijne (55) had nooit gedacht dat ze in een appartement zou wonen. “Dat is iets voor mensen boven de tachtig.” Vandaag woont de zaakvoerster van een internationaal bedrijf in een indrukwekkend hoekappartement in de Gentse Leopoldskazerne. “Ik was meteen verkocht.”

Wanneer je binnenkomt bij Katelijne thuis valt je mond open. Technisch gezien ben je zelfs nog niet eens binnen. De voordeur van Katelijne geeft uit op haar terras. Dat is een indrukwekkende, overdekte ruimte die sfeervol is ingericht. In de hoge, oude raamopeningen zitten geen kozijnen. De bruinrode baksteen en betonnen structuren zorgen voor een interessant contrast met de gezellige zithoek. “Gisteren heb ik tot elf uur ‘s avonds buiten zitten lezen terwijl het regende. Daar heb ik enorm van genoten.” Aldo, de knuffelgrage golden retriever vergezelde haar de hele avond.

Welkom in het unieke hoekappartement van Katelijne in de Gentse Leopoldskazerne, de nieuwe woonbuurt waarvoor Matexi en Ciril de handen in elkaar sloegen.

Van Oostakker naar Gent

Katelijne is moeder van drie kinderen. In 2020 scheidde ze van haar man. Ze voelde zich steeds minder thuis in het huis waar haar kinderen opgroeiden. “Elke millimeter in dat huis trok me terug naar het verleden.” Katelijne wilde naar eigen zeggen geen groene weduwe worden. “Ik ben erg sociaal, maar waar ik woonde, had ik nauwelijks buren. Bovendien moest ik vaak in die veel te grote tuin werken.”

We zitten aan een grote, stenen designtafel midden in de leefruimte van haar appartement. Aldo ligt languit te slapen op het tapijt. “Wanneer er iets ingrijpends in je leven gebeurt, neem je in de eerste twee jaar best geen grote beslissing”, zegt Katelijne, terwijl ze glimlacht. “Ik heb die raad, die ik zelf aan mensen geef, in de wind geslagen.”

Kort na de scheiding kruiste het unieke woonproject van Matexi en Ciril in de oude Leopoldskazerne haar pad. Ze had niet gedacht dat ze ooit in een appartement zou wonen. “Dat is iets voor mensen boven de tachtig.” Dat dacht ze, tot ze de plannen van Matexi en Ciril zag. “Ik was meteen verkocht aan dit hoekappartement. Het is zo uniek. De hoge plafonds, het waanzinnige terras en het weidse uitzicht op het binnenplein.” Op twee weken tijd besloot Katelijne haar huis te verkopen en een nieuwe start te maken in het centrum van Gent.

Stiekem doorheen het gebouw

Die snelle beslissing betekent niet dat Katelijne niet wist wat ze kocht. Ze is een perfectionist. Dat maakt van haar een succesvolle zaakvoerster, ze runt een internationaal bedrijf. “Ik wil dat alles tot in de puntjes geregeld is.” Tijdens de werken kwam ze regelmatig naar de werf. “Ik wilde weten hoe het licht hier binnenvalt, hoe de stad hier weerklinkt en hoe het gebouw ademt.” Op die manier leerde ze het hele project van Matexi en Ciril kennen. “Voel je dat? Dit gebouw heeft een ziel.” Zowel Katelijnes vader als haar broer hebben een deel van hun legerdienst doorgebracht in de Leopoldskazerne toen het nog een militaire basis was.
“Zoals mijn appartement zijn er maar vier in het hele project. Dit deel was op mijn lijf geschreven.” Het appartement ligt niet ver van de kantoren en het bedrijfsrestaurant van de provincie Oost-Vlaanderen. “Overdag is er een gezellige drukte, ‘s avonds ebt die weg en keert de rust terug.” Aan de andere kant van haar vleugel, aan de Kattenberg, komt een hotel. “Daar riskeer je ‘s avonds iets meer ambiance.” Niet dat Katelijne vies is van wat leven in de brouwerij. “We zitten hier in het hart van de studentenbuurt. Ik geniet van de jonge energie zonder er midden in te moeten leven. Perfect toch?”

De poort naar de stad

Op 17 mei 2023 sliep Katelijne voor het eerst in haar nieuwe appartement. “Die eerste nacht was zalig. Ik was helemaal alleen in het gebouw.” In geen tijd voelde ze zich thuis. “Ik heb bijna alles uit de oude villa verkocht. Ik koop nu enkel zaken die ik écht nodig heb.” Geen wonder dat het interieur van Katelijne, rijk aan zachte, aardse tinten, veel rust uitademt. “Ik kan me wel vinden in het minimalisme.”
Al is er één uitzondering op die regel: boeken zijn altijd welkom. Sinds Katelijne in de Leopoldskazerne woont, wandelt ze ongeveer elke zondag naar de Kouter. Dan bezoekt ze steevast de boekenwinkel Het Paard van Troje. “Ik kan me helemaal verliezen in een goed boek.” De laatste aanwinst: ‘Alkibiades’, van de gerenommeerde Nederlandse schrijver Ilja Leonard Pfeijffer. Zodra Katelijne wat tijd heeft, nestelt ze zich in haar comfortabele leeszetel aan de hoge raampartij in de living. “Ik moet hier overdag nauwelijks licht aandoen om te lezen. Op de eerste verdieping is het natuurlijk licht perfect.”

Share: